Ananda escribió: ↑09 Feb 2024 20:41
Upasaka escribió: ↑08 Feb 2024 21:51
Un gran gesto que te honra, amigo Ananda.
En nada comparable a coadyuvar el origen, desarrollo y culminación con éxito de un proyecto así.
Gracias y metta
...un extracto de un Sutta que seguramente no les sea desconocido:
(...)
“Atthi pana, bho gotama, añño yañño imāya tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti?
“Atthi kho, brāhmaṇa, añño yañño imāya tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti.
“Katamo pana so, bho gotama, yañño imāya tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti?
“Yāni kho pana tāni, brāhmaṇa, niccadānāni anukulayaññāni sīlavante pabbajite uddissa diyyanti; ayaṃ kho, brāhmaṇa, yañño imāya tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti.
“Ko nu kho, bho gotama, hetu ko paccayo, yena taṃ niccadānaṃ anukulayaññaṃ imāya tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya appaṭṭhatarañca appasamārambhatarañca mahapphalatarañca mahānisaṃsatarañcā”ti ?
"Na kho, brāhmaṇa, evarūpaṃ yaññaṃ upasaṅkamanti arahanto vā arahattamaggaṃ vā samāpannā. Taṃ kissa hetu? Dissanti hettha, brāhmaṇa, daṇḍappahārāpi galaggahāpi, tasmā evarūpaṃ yaññaṃ na upasaṅkamanti arahanto vā arahattamaggaṃ vā samāpannā. Yāni kho pana tāni, brāhmaṇa, niccadānāni anukulayaññāni sīlavante pabbajite uddissa diyyanti; evarūpaṃ kho, brāhmaṇa, yaññaṃ upasaṅkamanti arahanto vā arahattamaggaṃ vā samāpannā. Taṃ kissa hetu? Na hettha, brāhmaṇa, dissanti daṇḍappahārāpi galaggahāpi, tasmā evarūpaṃ yaññaṃ upasaṅkamanti arahanto vā arahattamaggaṃ vā samāpannā. Ayaṃ kho, brāhmaṇa, hetu ayaṃ paccayo, yena taṃ niccadānaṃ anukulayaññaṃ imāya tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya appaṭṭhatarañca appasamārambhatarañca mahapphalatarañca mahānisaṃsatarañcā”ti.
“Atthi pana, bho gotama, añño yañño imāya ca tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya iminā ca niccadānena anukulayaññena appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti?
“Atthi kho, brāhmaṇa, añño yañño imāya ca tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya iminā ca niccadānena anukulayaññena appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti.
“Katamo pana so, bho gotama, yañño imāya ca tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya iminā ca niccadānena anukulayaññena appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti?
“Yo kho, brāhmaṇa, cātuddisaṃ saṅghaṃ uddissa vihāraṃ karoti, ayaṃ kho , brāhmaṇa, yañño imāya ca tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya iminā ca niccadānena anukulayaññena appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti.
“Atthi pana, bho gotama, añño yañño imāya ca tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya iminā ca niccadānena anukulayaññena iminā ca vihāradānena appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti?
“Atthi kho, brāhmaṇa, añño yañño imāya ca tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya iminā ca niccadānena anukulayaññena iminā ca vihāradānena appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti.
“Katamo pana so, bho gotama, yañño imāya ca tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya iminā ca niccadānena anukulayaññena iminā ca vihāradānena appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti?
“Yo kho, brāhmaṇa, pasannacitto buddhaṃ saraṇaṃ gacchati, dhammaṃ saraṇaṃ gacchati, saṅghaṃ saraṇaṃ gacchati; ayaṃ kho, brāhmaṇa, yañño imāya ca tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya iminā ca niccadānena anukulayaññena iminā ca vihāradānena appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti.
“Atthi pana, bho gotama, añño yañño imāya ca tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya iminā ca niccadānena anukulayaññena iminā ca vihāradānena imehi ca saraṇagamanehi appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti?
“Atthi kho, brāhmaṇa, añño yañño imāya ca tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya iminā ca niccadānena anukulayaññena iminā ca vihāradānena imehi ca saraṇagamanehi appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti.
“Katamo pana so, bho gotama, yañño imāya ca tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya iminā ca niccadānena anukulayaññena iminā ca vihāradānena imehi ca saraṇagamanehi appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti?
“Yo kho, brāhmaṇa, pasannacitto sikkhāpadāni samādiyati – pāṇātipātā veramaṇiṃ, adinnādānā veramaṇiṃ, kāmesumicchācārā veramaṇiṃ, musāvādā veramaṇiṃ, surāmerayamajjapamādaṭṭhānā veramaṇiṃ. Ayaṃ kho, brāhmaṇa, yañño imāya ca tividhāya yaññasampadāya soḷasaparikkhārāya iminā ca niccadānena anukulayaññena iminā ca vihāradānena imehi ca saraṇagamanehi appaṭṭhataro ca appasamārambhataro ca mahapphalataro ca mahānisaṃsataro cā”ti.
DN.5
D.i.349-352
“Y, venerable Gotama, ¿existe algún otro sacrificio que fuera más simple, más fácil, más fructífero y más provechoso que este triple sacrificio satisfactoriamente acompañado por dieciséis requisitos?”. “Así es, brahmán, existe”.
“Entonces, venerable Gotama, ¿cuál es?”.
“Cuando cualquier familia ofrece regularmente sus ofrendas a los ascetas virtuosos, esto constituye un sacrificio más fructífero y más provechoso que aquel triple sacrificio satisfactoriamente acompañado por dieciséis requisitos”.
“¿Pero cuál es la razón, cuál es la causa por la que las ofrendas a los ascetas virtuosos, ofrecidas regularmente por cualquier familia, se constituyen en un sacrificio más simple, más fácil, más fructífero y más provechoso que aquel triple sacrificio satisfactoriamente acompañado por dieciséis requisitos?”.
“Porque, brahmán, cuando los Arahants o aquellos que alcanzaron el Sendero del Arahant ven este último tipo de sacrificio, no lo realiza. ¿Por qué? Porque ven golpes y estrangulamientos, así que no se realizan semejantes sacrificios. Pero realiza el sacrificio, en el cual una familia cualquiera ofrece regularmente sus ofrendas a los ascetas virtuosos, porque en este sacrificio no hay golpes ni estrangulamientos. Es por eso, que este segundo tipo de sacrificio es más fructífero y más provechoso”.
“Pero, venerable Gotama, ¿existe algún otro sacrificio que fuera aún más simple, más fácil, más fructífero y más provechoso que éstos?”. “Así es, brahmán, existe”.
“Entonces, venerable Gotama, ¿cuál es?”.
“Cuando cualquier persona, brahmán, ofrece una Morada para el Sangha proveniente de los cuatro confines del mundo, está realizando un sacrificio que es aún más provechoso”.
“Pero, venerable Gotama, ¿existe algún otro sacrificio que fuera aún más simple, más fácil, más fructífero y más provechoso que estos tres?”. “Así es, brahmán, existe”.
“Entonces, venerable Gotama, ¿cuál es?”.
“Cuando cualquier persona con el corazón puro va por refugio al Buddha, al Dhamma y al Sangha, esto constituye el sacrificio aún más provechoso que estos tres”.
“Pero, venerable Gotama, ¿existe algún otro sacrificio que fuera aún más simple, más fácil, más fructífero y más provechoso que estos cuatro?”. “Así es, brahmán, existe”.
“Entonces, venerable Gotama, ¿cuál es?”.
“Cuando cualquier persona con el corazón puro guarda los preceptos—se abstiene de matar a los seres vivos, no toma lo que no le ha sido dado, se abstiene de las relaciones sexuales indebidas, se abstiene de mentir y de tomar bebidas embriagantes-, esto constituye el sacrificio aún más provechoso que estos tres”.
“Pero, venerable Gotama, ¿existe algún otro sacrificio que fuera aún más simple, más fácil, más fructífero y más provechoso que estos cuatro?”. “Así es, brahmán, existe”.
“Entonces, venerable Gotama, ¿cuál es?”.
(...)
https://suttacentral.net/dn5/es/baron?l ... ight=false