Ananda escribió: ↑03 Oct 2023 20:58
Sāriputta escribió: ↑03 Oct 2023 13:18
¿Sabés si se encuentra alguna otra referencia al budismo de la mencionada? Mera curiosidad...
La verdad que aparte de ese breve ensayo no le conozco referencia alguna
Saludos y metta
Gracias
@Ananda , una última pregunta: ¿sabés cómo se titula el ensayo? Parece bastante interesante.
También muy agradecido por el pasaje del
Aranavibhanga Sutta :
331.“‘janapadaniruttiṃ nābhiniveseyya, samaññaṃ nātidhāveyyā’ti – iti kho panetaṃ vuttaṃ. Kiñcetaṃ paṭicca vuttaṃ? Kathañca, bhikkhave, janapadaniruttiyā ca abhiniveso hoti samaññāya ca atisāro? Idha, bhikkhave, tadevekaccesu janapadesu ‘Pātī’ti sañjānanti, ‘Patta’nti sañjānanti , ‘Vitta’nti sañjānanti, ‘Sarāva’nti sañjānanti ‘Dhāropa’nti sañjānanti, ‘Poṇa’nti sañjānanti, ‘Pisīlava’nti sañjānanti. Iti yathā yathā naṃ tesu tesu janapadesu sañjānanti tathā tathā thāmasā parāmāsā abhinivissa voharati – ‘Idameva saccaṃ , moghamañña’nti. Evaṃ kho, bhikkhave, janapadaniruttiyā ca abhiniveso hoti samaññāya ca atisāro.
332.“Kathañca, bhikkhave, janapadaniruttiyā ca anabhiniveso hoti samaññāya ca anatisāro? Idha, bhikkhave, tadevekaccesu janapadesu ‘Pātī’ti sañjānanti, ‘Patta’nti sañjānanti, ‘Vitta’nti sañjānanti, ‘Sarāva’nti sañjānanti, ‘Dhāropa’nti sañjānanti, ‘Poṇa’nti sañjānanti, ‘Pisīlava’nti sañjānanti. Iti yathā yathā naṃ tesu tesu janapadesu sañjānanti ‘Idaṃ kira me āyasmanto sandhāya voharantī’ti tathā tathā voharati aparāmasaṃ. Evaṃ kho, bhikkhave, janapadaniruttiyā ca anabhiniveso hoti, samaññāya ca anatisāro. ‘Janapadaniruttiṃ nābhiniveseyya samaññaṃ nātidhāveyyā’ti – iti yaṃ taṃ vuttaṃ, idametaṃ paṭicca vuttaṃ.
____________________________________________________________
“¿Cómo, monjes, se llega a insistir en el idioma local y a anular el uso normal? Aquí, monjes, en diferentes localidades llaman a la misma cosa 'plato' [pāti], 'cuenco' [patta], 'recipiente' [vittha], 'platillo' [sarāva], 'sartén' [dhāropa]. ], una 'olla' [poṇa], una 'taza' [hana] o una 'cuenca' [pisīla]. Así que, como sea que lo llamen en tal o cual localidad, se habla en consecuencia, adhiriéndose firmemente [a esa expresión] e insistiendo: 'Sólo esto es correcto; cualquier otra cosa está mal.' Así es como se insiste en el idioma local y se anula el uso normal.
“¿Y cómo, monjes, se llega a no insistir en el idioma local y a no anular el uso normal? Aquí, monjes, en diferentes localidades llaman a lo mismo 'plato'... o 'palanca'. Así que, como sea que lo llamen en tal o cual localidad, sin adherirse [a esa expresión] uno habla en consecuencia, pensando: 'Estos venerables, al parecer, están hablando con referencia a esto'. Así es como se llega a no insistir en el idioma local y a no anular el uso normal.
“Así que fue en referencia a esto que se dijo: 'No se debe insistir en el idioma local, y no se debe anular el uso normal'.
Basada en una traducción de Bhikkhu Ñāṇamoli (English 1993).
En exclusiva una noticia de un antiguo Diario:
Usted sabía que existe, pero a lo mejor ignoraba que...Buda, fundador del sistema filosófico-religioso-moral indio llamado budismo, nació en el siglo IV antes de Jesucristo, en Kapilovastu, capital de un pequeño reino al pie del Himalaya.
Pretendió demostrar con su sistema y doctrina que la vida feliz sólo podía encontrarse en un estado de sueño absoluto, con total ausencia de deseos y aun de la propia conciencia, estado que el llamó "nirvana", es decir "soplo" y de aquí la extinción del fuego del deseo, de la Pasión, de todo en una palabra.
La religión budista, una de las más extendidas en los países del Extremo Oriente cuenta hoy en día con unos 450 millones de adeptos, habiendo copiado ritos y ceremonias del cristianismo, particularmente en el Tíbet, donde se observa una jerarquía eclesiástica en grados que se corresponden con los obispos y sacerdotes; usan la cruz, mitra, dalmática, capa pluvial, incensario, agua bendita, etc., creen en la infabilidad del Gran Lama, jefe supremo de su iglesia.
Sus doctrinas se hallan contenidas en más de 20 libros que forman su biblia, denominada Tripitaka o Tipitaka.
El Adelantado de Segovia. Diario de la tarde fundado en 1901 por Don Rufino Cano de Rueda. Sábado 23 de Agosto de 1952. Año LII. Número 16.090
Un saludo, estimado, con